هفتسین سفرهای است که ایرانیان هنگام نوروز میآرایند. آنچه که در این سفره قرار میگیرد، باید دارای هفت خصوصیت زیر باشد:
1. پارسی باشد؛
2. با بند واژهی «س» آغاز شود؛
3. ریشهی گیاهی داشته باشد؛
4. خوردنی باشد؛
5. اسم مرکب نباشد؛
6. برای بدن سودمند باشد؛
بنابراین هر آنچه که دارای این ویژگیها نباشد - اگر چه با بندواژهی «س» هم آغاز شده باشد - نمیتوان جزء هفت سین به حسابش آورد. در زبان پارسی، تنها هفت چیز هستند که این ویژگیها را دارا هستند:
1. سیر : به نام و عنوان اهورامزدا
2. سیب: به نام و عنوان سپندارمذ (اسفند)
3. سبزی: به نام فرشتهی اردیبهشت
4. سنجد : به نام فرشتهی خرداد
5. سرکه: به نام فرشتهی امرداد
6. سمنو : به نام فرشتهی شهریور
7. سماق: به نام فرشتهی بهمن
سینهای باستانی (متداولتر)
* سبزه - نماد نوزایی (تولد دوباره)
* سیب - نماد زیبایی و تندرستی
* سمنو - نماد فراوانی(برکت)
* سیر - نماد پزشکی(درمان یا طب)
* سنجد - نماد عشق
* سکه - نماد دارایی
* سرکه - نماد شکیبایی و عمر
* سماق - نماد(رنگِ) طلوع خورشید
* سنبل
پیشینه هفت سین
برخی منابع به وجود "هفت چین" در ایران پیش از اسلام اعتقاد دارند. در زمان هخامنشیان در نوروز به روی هفت ظرف چینی غذا می گذاشتند که به آن هفت چین یا هفت چیدنی می گفتند.
بعدها در زمان ساسانیان هفت شین رسم متداول مردم ایران شد و شمشاد در کنار بقیه شین های نوروزی، به نشانه سبزی و جاودانگی بر سر سفره قرارگرفت. بعد از سقوط ساسانیان وقتی که مردم ایران اسلام را پذیرفتند، سعی کردند سنتها و آیین های باستانی خود را نیز حفظ کنند.
در کتاب فروری آمده است در روزگار ساسانیان، قاب های زیبای منقوش و گرانبها از جنس کائولین، از چین به ایران وارد می شد. یکی از کالاهای مهم بازرگانی چین و ایران همین ظرف هایی بود که بعدها به نام کشوری که از آن آمده بودند "چینی" نام گذاری شد و به گویشی دیگر به شکل سینی و به صورت معرب "سینی" در ایران رواج یافتند. چنانچه مسلمانان قرآن، زرتشتیان اوستا و کلیمیان تورات را بر بالای سفره هایشان جای می دهند. بر سر سفره زرتشتیان در کنار اسپند و سنجد، " آویشن" هم دیده می شود که به گفته موبد فیروزگری خاصیت ضدعفونی کننده و دارویی دارد و به نیت سلامتی و بیشتر به حالت تبرک بر سر سفره گذاشته می شود.
یا مقلب القلوب و الابصار
یا مدبر اللیل و النهار
یا محول الحول و الاحوال
حول حالنا الی احسن الحال
خدایا!
سال 1388 را سال ظهور حضرت ولی عصر - ارواحنا له الفداء - قرار بده.
آمین